Nakon što je objavljena vijest o tome da je čuveni lekar iz Niša, direktor Urgentnog centra Niš, ratni hirurg dr Miodrag Lazić preminuo, jedna od njegovih koleginica i najbliža saradnica je podijelila sa nama njegove posljednje reči.
– Otišao sam časno i pošteno. Kao direktor UC dva mjeseca pred penziju, stajao sam ispred svojih ljudi, dragih doktora i sestara. Stajao sam na prvoj liniji, nisam se krio, naprotiv, bio sam ispred svih znajući da sa svim svojim bolestima i godinama imam veliki rizik, ali čast i ponos mi nisu dozvoljavali da se sklonim.
Takav sam bio na Krajiškom ratištu godinu dana, na Sarajevskom ratištu četiri godine, za vrijeme NATO bombardovanja. Neću da odem tiho, hoću da odem onako kakav sam bio čitav život, a to znaju moji prijatelji, kolege, porodica. Svi su mi govorili da se sklonim, ali ja to sebi nikad ne bih oprostio.
Moji voljeni Krajišnici, prijatelji iz Republike Srpske za koje sam živa legenda, zauvijek iskreno će plakati svi, jer su uvijek vjerovali da sam neuništiv. Koliko sam ovih dana dobio poruka podrške. Volim vas zauvijek. Moji unuci i unuka Mila ostaju bez dede, ćerke i sin da ne tuguju, nego samo napred. Budite ponosni na mene.
Drage moje kolege, Marija, Boki, Brale, Kando, Sunciča i Macan, drage moje sestre koje ste mi uvijek vjerovale, zbogom. Voljenoj Ani, ratnom drugu i ženi poruka: budi hrabra i čvrsta zbog djece i unuka, a gore na onoj strani, jednoga dana bićemo ponovo zajedno.
U Nišu mojim prijateljima poseban pozdrav. Posljednja mi je želja da me ispratite pesmom “Marš na Drinu”. Doktor Laza, hirurg napaćenog srpskog naroda – stoji u poruci koja je osvanula na društvenim mrežama.
Podsjetimo, prije pet dana u javnosti se pojavila informacija da je ratni hirurg, dobrovoljac u ratu za odbranu Republike Srpske, o kojem je snimljen dokumentarni film “Dnevnik ratnog hirurga”, pozitivan na korona virus.
Ko je bio dr Miodrag Lazić?
Rođen je u Beogradu, odrastao u Nišu. Specijalizovao je hirurgiju na VMA-a u 30. godini. Poslije toga, godinu dana radio je u Vojnoj bolnici u Nišu, a onda je prešao na hiruršku kliniku Kliničkog centra. Smrt ga je zatekla na mjestu direktora Urgentnog centra u Nišu. Bio je dobrovoljac u ratu na teritoriji Republike Srpske. Kao jedini hirurg za trbuh i grudni koš radio je skoro dvije godine na prostoru najšireg ratišta, u pet opština sa više od 100.000 stanovnika.
Sjećanja iz rata zapisao je u knjizi “Dnevnik ratnog hirurga”, koju je objavio nakon rata. Pored pisanja Dnevnika, uspio je da napiše i 16 stručnih radova i učestvuje na tri velika međunarodna kongresa. O njemu je snimljen i dokumentarni film “Dnevnik ratnog hirurga”.
Godine 1994. dobija zvanje primarijusa. Za njegov rad u Republici Srpskoj, patrijarh Pavle ga je odlikovao Ordenom Svetog Save.
(Telegraf.rs)
Pratite nas i na društvenim mrežama:
