Bijeljina je juče postigla rekord u koncentraciji suspendovanih, ili lebdećih čestica veličine manje od 10 mikrometara koje predstavljaju smješu dima, čađi, prašine i kiseline, uz teške metale poput olova, kadmijuma, nikla i arsena.
Ove čestice nastaju kao posljedica kombinovanog uticaja grijanja, saobraćaja i industrije. Zagađenje se u Bijeljini mjeri na dvije lokacije, u centru grada i kod gradske toplane.
Slični rezultatu su bili i tokom decembra mjeseca. Najveće zagađenje lebdećim česticama je bilo u blizini gradske toplane.
Upoređivanjem srednje vrijednosti koncentracije lebdećih čestica sa dvije mjerne stanice u Bijeljini , i tri mjerne stanice u Beogradu, analitičari su došli do zaključka da je zagađenost na sličnom niou.
Naime, od mjerenih 11 dana u najkritičnijem periodu od 24 decembra do 15 januara u Bijeljini je 6 do 8 dana bilo za zagađenjem na oba mjesta. U isto vrijeme prekoračenje u Beogradu je trajalo 6 dana. Međutim maksimalne izmjerene vrijednosti u Bijeljini su veće nego u Beogradu za pojedine dane.
Bijeljina sem jedne gradske toplane koja je nedovoljnog kapaciteta i kao energent troši ugalj nema drugu alternativu za grijanje, tako da povećan broj privatnih kotlovnica u vrijeme povećane vlažnosti i vazdušnog pritiska uz maglu daju negativan rezultat.
Izlaz je smatra Popović, u boljem planiraju gradnje u Bijeljini koja bi omogućila strujanje vazduha u gradu, jer pojava vjetra bi u ovom momentu bilo jedno od spasonosnih rješenja, . Drugo je samodisciplina građana.
Ovakvo stanje će se ponavljati u zimsikm mjesecima, sve dok u Bijeljinu ne bude doveden gas koji bi se subvencijama favorizovao kao energent u privatnim kotplovnicama, zatim dok grad ne igradi toplanu dovoljnog kapaciteta, ili do se ne realizuje jedan od programa grijanja grada na geotermalnu energiju koja leži na oko 2,5 kilimetara ispod Semberije.