Vijest da je Đorđe Perić, devetogodišnji dječak iz Ugljevika, na petom po redu “Akordeonfestu” u austrijskom gradu Grac, u konkurenciji 150 takmičara, učenika osnovnih i srednjih muzičkih škola iz Rusije, Švedske, Italije, Slovačke, Rumunije, Austrije, Mađarske, Slovenije, Hrvatske, Srbije, Republike Srpske i BiH, bio najuspješniji, sa osvojenim prvim mjestima u kategorijama solisti, varijete i kamerni sastav, iznenadila je samo neupućene u RS i BiH, ali ne i one koji su aktivno uključeni u svijet harmonike u Evropi i svijetu.
Đorđe, učenik Osnovne muzičke škole “Kornelije Stanković”, do sada je osvojio 49 nagrada u deset zemalja gdje se takmičio. Nije greška, baš 49 nagrada!
Perić je bio najmlađi takmičar i na 69. Svjetskom trofeju harmonike održanom jesenas u Portugaliji, gdje je predstavljao BiH, i u finalnom dijelu takmičenja osvojio je šesto mjesto.
A na festivalu u Gracu je briljirao, po ko za koji put, ovaj talentovani i vredni dječak iz podmajevičkog kraja. Harmonika u Đorđevim rukama, kako je ocijenjeno, “donijela je publici i žiriju melodije za bogove, one koji dušu razgaljuju i srcu čine ritam ljepšim, boljim i skladnijim”.
Koliko je važan ovaj festival u tom austrijskom gradu svjedoči i činjenica da ga je otvorio Mirko Paterini, predsjednik Svjetske asocijacije akordeonista, koji je slušajući dječaka iz Republike Srpske, pored ostalog, rekao:
– Mali, a već veliki maestro, na sreću njegove porodice i svih nas! Ovo ime mora dobro da se zapamti.
Veliki rad, talenat, odricanje, upornost i ljubav…
Iza Đorđevog uspjeha su, kako kažu upućeni, veliki rad, talenat, odricanje, upornost i ljubav prema muzici i harmonici. Stalna žeđ za novim znanjem i upoznavanjem tog instrumenta, koji je posebno drag Srbima.
Dragocjena je podrška porodice, prije svega oca Slaviše, koji je i vrsni harmonikaš, ali i sjajan muzički pedagog. Doktor nauka iz oblasti muzike, osnivač Muzičke škole “Kornelije Stanković” u Ugljeviku, koja je u međuvremenu dobila i uspješno odjeljenje u Gracu, gde, pored naše djece, u tajne harmonike uvodi, sa kolegama, i djecu drugih nacija i vjera, sa svih meridijana.
– Đorđe je rastao uz mene i, prije nego što je prohodao, volio je da sluša ali i da se hvata za harmoniku. Sa pet godina je već imao više javnih nastupa, usuđujem se reći veoma uspješnih, ne samo za to doba – kaže dr Slaviša Perić.
Ljudi dolaze na probe i nastupe da bi vidheli i čuli baš Đorđa Perića, čija je harmonika skoro teža od njega, ali je u njegovim rukama i sigurna i instrument koji “šalje” najdivnije zvuke.
– Volim muziku, volim harmoniku, divne melodije, ulazak u svet sjajne muzike i svaki susret sa njom. A oni su stalni, i čine me radosnijim i ispunjenijim – kaže Đorđe.
– Volim puno moju porodicu, koja mi mnogo pomaže. Srećan sam kad dođu priznanja, a vjerujte više zato što predstavljam naš Ugljevik i RS nego zbog sebe. Lijepo je kad se svi radujemo uspjesima, a iza toga su melodije koje su ljudima “ušle u dušu”. Idem napred i preda mnom je još mnogo rada. Uspjesi se podrazumevaju.
ZASLUGE OCA, DOKTORA MUZIKE
Velike su zasluge Slaviše Perića što je Ugljevik postao kada je riječ o harmonici – jedna od najvažnijih “adresa” na planeti. Podno Majevice održava se svake godine jedan od najvećih festivala harmonike na svijetu.
Nema poznatog imena iz svijeta harmonike koji nije svirao u ovom lijepom gradu i kraju Republike Srpske. Škole u Ugljeviku i Gracu, koje vodi stariji Perić, odavno ne mogu da pobroje nagrade, priznanja, lovorike, uzdarja…