Manastir Svetog Vasilija Ostroškog u centru Bijeljine srodio se sa brzorastućim gradom koji ima više od 100.000 stanovnika i postao novovjekovna srpska harmonija vjere, kulture, arhitektonske ljepote i umjetnosti stvorene trudom najboljih neimara ovoga kraja.
U manastirskom kompleksu nalazi se Vladičanski dvor – sjedište episkopa zvorničko-tuzlanskog Fotija, vladike koji je neumorni duhovnik, učitelj dobra među narodom, ali i pjesnik čija je poezija objavljena u zbirci “Pesma Osmom danu”.
Eparhijska biblioteka u manastiru prva je crkvena biblioteka u Republici Srpskoj koja je otvorena za javnost, sa blagom od 30.000 naslova, među kojima su brojne stare, rijetke i neke rukopisne knjige, od kojih najstarija datira iz 14. vijeka, a sva ova vrijedna građa je katalogizovana i digitalizovana prema svjetskim standardima u bibliotekarstvu.
Zgrada Eparhijskog kulturnog centra, ispred koje se nalazi fontana sa sedam metara visokom skulpturom čudotvorca kojem je manastir posvećen, mjesto je svakodnevnog sretanja i okupljanja sugrađana svih generacija u kojoj se održavaju brojna predavanja na vjerske i svjetovne teme, književne večeri, koncerti, humanitarne priredbe i proslave važnih datuma za Srbe.
U središtu manastira, koji je osvećen 2001. godine, nalazi se hram čiju je unutrašnjost živopisao Dragan Marunić iz Beograda, a u hramu se ispred oltara nalaze pokrov sa moštiju Svetog Vasilija Ostroškog, mošti Svetih Kijevopečerskih otaca i dio moštiju Svetog Sisoja Velikog.
Posebnu vrijednost manastirske crkve predstavlja kopija čudotvorne ikone Presvete Bogorodice Trojeručice koja je dar manastira Hilandar.
Cijelim kompleksom na 3.500 metara kvadratnih dominira zvonik sa časovnikom čija je visina 37 metara, koji je postao jedan od orijentira u semberskoj ravnici.
MONAHINjE U MANASTIRU BAVE SE IKONOPISOM I PREVOĐENjEM
Sabrat manastira protosinđel Danilo rekao je Srni da se monahinje u ovom ženskom opštežiteljnom manastiru bave ikonopisom i prevođenjem, kao i raznim monaškim rukodeljama.
“Preko bogosluženja produžuju zajednicu sa Bogom u svojim kelijama, gdje udaljujući se od briga, u tišini, u izučavanju Svetog pisma, u neprestanoj molitvi i očišćenju, one postaju, koliko je to dostižno, sapojci anđela, pojući sa njima u srcu”, kaže otac Danilo, navodeći da tako o monaškom životu uči arhimandrit Emilijan Svetogorac.
Prema riječima oca Danila, manastir je sveštena zajednica u kojoj čovjek neprestano treba da bude spreman da se suprotstavlja grijehu i da služi Bogu.
“To je sveštena obitelj u kojoj čovjek kroz podvig međusobne ljubavi i molitve može da ushodi ka savršenoj ljubavi prema svim ljudima i molitvi za cijeli svijet”, zaključuje on.
Nesvakidašnjom ljepotom plijeni i porta manastira Svetog Vasilija Ostroškog koja je u svako godišnje doba, naročito o praznicima, izuzetno uređena, sa mnoštvom mediteranskog bilja, što ovo mjesto čini pomalo nestvarnim.