Danas je ponedjeljak, 13. april, 104. dan 2020. Do kraja godine su 262 dana.
1519. – Rođena francuska kraljica italijanskog porijekla Katarina de Mediči, kćerka gospodara Firence Lorenca Drugog Medičija, koja je poslije smrti muža Anrija Drugog od 1560. vladala Francuskom kao regentkinja sinova Fransoa Drugog, Šarla Devetog i Anrija Trećeg. Tokom njene vladavine bjesnio je vjersko-građanski rat rimokatolika i hugenota, čijem je razbuktavanju znatno doprinijela. Uz podršku pape Grgura Trinestog 1572. organizovala je pokolj hugenota, poznat kao Vartolomejska noć.
1598. – Francuski kralj Anri Četvrti objavio Nantski edikt, kojim su hugenoti izjednačeni u pravima sa rimokatolicima.
1605. – Umro ruski car Boris Fjodorovič Godunov, koji je preuzeo prijesto 1598, poslije smrti Fjodora Prvog. Pretpostavlja se da je 1591. ubio Fjodorovog mlađeg brata, prestolonasljednika Dimitrija. Što je inspirisalo Aleksandra Puškina da napiše dramu “Boris Godunov” i Modesta Musorgskog da komponuje istoimenu operu.
1695. – Umro francuski pisac Žan de Lafonten, član Francuske akademije, obnovitelj basne. “Basne” je pisao živo, plastično i duhovito, a u poeziji je stvorio sopstvenu versifikaciju, majstorski miješajući najraznovrsnije stihove. Ostala djela: pjesme “Adonis”, “Elegija nimfama Boa”, “Filemon i Baukida”, roman “Ljubav Psihe i Kupidona”, stihovane “Priče”.
1743. – Rođen američki državnik Tomas Džeferson, osnivač Demokratske stranke, predsjednik SAD od 1801. do 1809. Tokom rata za nezavisnost bio je predsjednik odbora koji je pripremio “Deklaraciju nezavisnosti”, prihvaćenu 4. jula 1776. Svoje robove je oslobodio, ali nije uspio da izdejstvuje ukidanje ropstva. Bio je guverner Virdžinije od 1779. do 1781. i sekretar prvog predsjednika SAD Džordža Vašingtona od 1790. do 1793. Iskoristio je finansijske neprilike francuskog cara Napoleona Prvog da od njega 1803. kupi Luizijanu.
1832. – Rođen srpski slikar Stevan Todorović, član Srpske kraljevske akademije. Slikarstvo je učio u Beču i Minhenu. Počeo je kao romantičar s lijepim osjećanjem za kolorit, a završio kao hladni akademičar. Izradio je oko 300 portreta savremenika, uključujući Kornelija Stankovića, Đuru Daničića, Vladana Đorđevića, kraljicu Nataliju. Radio je i ikonostase s kompozicijama iz nacionalne istorije u crkvama u Negotinu i Smederevskoj Palanci.
1848. – Sicilija proglasila nezavisnost od Napuljske kraljevine.
1869. – Počeo da izlazi srpski list “Pančevac”, koji je uređivao publicista Jovan Pavlović. U “Pančevcu” je objavljen prvi prevod “Komunističkog manifesta” na srpski jezik. Zabranjen je 1876, poslije čega je više puta obnavljan i zabranjivan. List i sada izlazi.
1885. – Rođen mađarski filozof Đerđ Lukač – protagonista “zapadnog marksizma”. U mladosti je, u “nemarksističkom periodu”, napisao “Istoriju razvoja moderne drame” i eseje “Duša i oblici”. Član Komunističke partije Mađarske postao je 1918, a u vrijeme Sovjetske Republike Mađarske 1919. komesar za prosvjetu. Iz tog perioda potiču ogledi sabrani pod naslovom “Istorija i klasna svijest”, koji su znatno uticali na obnovu marksističke misli u zapadnoj Evropi poslije Drugog svjetskog rata. Nakon poraza Mađarske revolucije emigrirao je u Austriju, a 1929. u SSSR, gdje je do 1931. radio u Institutu “Marks-Engels”. Do 1933. u Njemačkoj je predvodio književnu grupu pisaca-komunista. Poslije čega je do 1945. ponovo bio u Moskvi, gdje je napisao studiju “Mladi Hegel”.
Po povratku u otadžbinu bio je profesor Budimpeštanskog univerziteta, a 1956. ministar u vladi Imre Nađa, poslije čijeg pada je lišen profesije, uklonjen iz Akademije nauka i interniran. Od 1957. do smrti 1971. povukao se iz javnog života. Ostala djela: “Razaranje uma”, “Egzistencijalizam ili marksizam”, “Estetika”, “Ontologija društvenog bića”.
1904. – Umro ruski slikar Vasilij Vasiljevič Vereščagin, koji je majstorstvo najviše iskazao inspirišući se ratnim motivima. Slikarstvo je učio na Akademiji u Petrogradu, a usavršavao u Parizu. Posebno su zapažene njegove monumentalne kompozicije iz rusko-turskog rata 1877-1878, skice iz vojničkog života i realistične studije tipova i pejzaža.
1906. – Rođen irski pisac Semjuel Beket. Dobitnik Nobelove nagrade za književnost 1969, koji je 1953. dramom “Čekajući Godoa” otvorio eru “drame apsurda”. Bio je zaokupljen temom raspadanja građanskog društva, dehumanizujućom slikom čovjeka i beznadežnom situacijom neobičnih bića na kraju svijeta i vremena, što simboliše apsurdnost ljudske egzistencije. Živio je u Francuskoj i pisao na francuskom jeziku, smatrajući da se na stranom jeziku može pisati bez stila, što je njegov ideal. Ostala djela: roman “Marfi”, trilogija “Moloa”. “Malone umire”, “Neimenljivi”, drame “Kraj igre”, “Posljednja traka”, “Igre bez riječi”, “Srećni dani”, “Igra”, “Ne ja”.
1919. – Britanske trupe su u Amrikaru masakrirale 380 Indusa, pristalica vođe pokreta za nezavisnost Indije Mahatme Gandija.
1922. – Rođen državnik Džulijus Kambarage Njerere, istaknuti lider pokreta nesvrstanih, prvi predsjednik Tanganjike od 1962. do 1985, kad je podnio ostavku, što je rijedak primjer u Africi. Zahvaljujući sjajnom intelektu, ali i porijeklu – sin je poglavice plemena Vazanaki – studirao je istoriju, političke nauke i pravo na univerzitetu u Edinburgu i postao prvi crnac u istoriji Tanganjike s fakultetskom diplomom. Ubrzo potom “Mvalimu” – kako su ga nazivali zemljaci – osnovao je 1954. godine Afričku nacionalnu uniju Tanganjike, preteču vladajuće partije Čama Ča Mapinduzi. Jedan je od osnivača Organizacije afričkog jedinstva 1963, a tri godine po okončanju borbe za nezavisnost od Velike Britanije 1964. bio je ključna figura prilikom ujedinjenja sa ostrvom Zanzibar, poslije čega je zemlja nazvana Tanzanija. Njegova “Aruša deklaracija” iz 1967. označila je socijalizam i ekonomsku samodovoljnost za osnovne ciljeve, potom je uslijedila ubrzana nacionalizacija i kontroverzni pokušaj da seljake organizuje u “udžame”.
Postigao je znatne uspjehe u obrazovanju i zdravstvu, ali socijalna dostignuća je zasjenila privredna kriza i kritičari su mu prebacivali da je potencijano bogatu zemlju pretvorio u jednu od najsiromašnijih u Africi. Naredio je 1979. armiji Tanzanije da interveniše u susednoj Ugandi radi obaranja diktatorskog režima Idi Amina. Odbacio je zahtjev MMF-a da odobri veliku devalvaciju valute i olabavi državnu kontrolu nad ekonomijom i 1985. je prepustio položaj Ali Hasanu Mvinjiju, poslije čega je imao istaknutu savjetničku ulogu u politici Tanzanije i niza afričkih država, uključujući posredovanje radi okončanja građanskog rata u susjednom Burundiju.
1922. – Rođen engleski pisac Džon Brejn, koji je u englesku književnost uveo tip ambicioznog mladog oportuniste proleterskog porijekla, spremnog na sve radi postizanja uspjeha i materijalne dobiti. Djela: romani “Put u visoko društvo”, “Mjesto u visokom društvu”, “Ljubomorni bog”, “Igra plakanja”, “Ostani sa mnom do jutra”, “Pobožni zastupnik”, studija “Pisanje romana”.
1941. – U Drugom svjetskom ratu mađarski fašisti počeli teror u Bačkoj i za nekoliko dana ubili oko 3.000 civila, mahom Srba.
1945. – Trupe sovjetskog maršala Fjodora Ivanoviča Tolbuhina u Drugom svjetskom ratu slomile njemački otpor u Beču. Pad “druge prijestonice” Trećeg rajha omogućio je opkoljavanje nacističkih snaga u Berlinu, koji je pao tri sedmice kasnije.
1945. – Teškim zapaljivim bombama američko vazduhoplovstvo u Drugom svjetskom ratu uništilo veliki dio Tokija.
1961. – Generalna skupština UN osudila politiku aparthejda u Južnoj Africi.
1963. – Rođen ruski velemajstor Hari Vajnštajn, poznat kao Gari Kasparov, koji je 1985. u 23. godini postao prvak svijeta, najmlađi u istoriji šaha. Titulu je preoteo od zemljaka Anatolija Karpova, pobjedom u meču rezultatom 13:11. Tome je prethodio meč započet u septembru 1984, u kojem je Karpov vodio sa 5:3, uz 40 remija, ali je Svjetska šahovska federacija 15. februara 1985. prekinula meč igran do šeste dobijene partije, prekršivši pravila, zbog “iscrpljenosti igrača”.
1964. – Američki glumac afričkog porijekla Sidni Poatje dobio nagradu “Oskar” za glavnu ulogu u filmu “Poljski ljiljani”, kao prvi crnac koji je osvojio tu nagradu.
1966. – Predsjednik Iraka Abdul Salam Arif poginuo prilikom pada helikoptera.
1975. – Pripadnik hrišćanske milicije u predgrađu Bejruta ubio u autobusu 22 Palestinca, što se smatra početkom građanskog rata u Libanu.
1976. – Od eksplozije u fabrici municije u Finskoj poginulo 45 ljudi.
1979. – Dva dana poslije ulaska u Kampalu armije Tanzanije i snaga opozicije i pada diktatora Idija Amina Dade formirana privremena vlada Ugande. Amin je 1971. oborio predsjednika Miltona Obotea i tokom vladavine je likvidirao najmanje pola miliona sunarodnika. U oktobru 1978. napao je Tanzaniju, ali je izvukao deblji kraj.
1990. – U uzaludnom pokušaju da spriječi otcjepljenje Litvanije predsjednik SSSR Mihail Gorbačov baltičkoj republici zaprijetio ekonomskim embargom ako za dva dana ne povuče deklaraciju o nezavisnosti.
1999. – U napadu avijacije NATO pakta teško oštećena zemaljska satelitska stanica “Jugoslavija” u selu Prilike kod Ivanjice, a na Kopaoniku sa 11 projektila do temelja srušen hotel “Bačište” i uništeno više mostova, uključujući most u Biljanovcu kod Kraljeva, most u Dedini kod Kruševca i most na rijeci Kosanici na putu Niš – Priština.
2001. – Komesar IPTF-a Vinsent Kerdroj suspendovao 17 hrvatskih policijskih službenika u Hercegovačko-neretvanskom kantonu zbog njihovog odbijanja da priznaju organe vlasti Federacije BiH.
2003. – Američki vojnici ušli u Tikrit, rodni grad zbačenog iračkog lidera Sadama Huseina.
2015. – Umro njemački pisac Ginter Gras. Dobitnik je Nobelove nagrade za književnost 1999. godine. Njegovo najpoznatije djelo – Limeni doboš pripada žanru magičnog realizma. Kad je 2006. godine, poslije decenija prikrivanja istine, priznao da je kao mladić posljednjih nekoliko mjeseci Drugog svjetskog rata bio u elitnim nacističkim SS jedinicama, bilo je prijedloga da mu se Nobelova nagrada oduzme, što nije moguće.
Pratite nas i na društvenim mrežama:
